Tatrach Wysokich

Encyklopedia PWN

alpinizm jaskiniowy, alpinizm podziemny,

rodzaj sportu polegający na odkrywaniu i eksploracji jaskiń oraz pokonywaniu, grupowo lub samotnie, znanych wcześniej trudnych jaskiń z uwzględnieniem m.in. kryteriów czasu akcji, czystości stylu, osiągniętej deniwelacji (tzw. przejścia sport.);

Apostołów, Grań,

boczna grań Niżniego Żabiego Szczytu (Tatry Wysokie), opadająca w kierunku Morskiego Oka, do wysokości ok. 1800 m;

Błyszcz, słowac. Blyšt,

szczyt graniczny w gł. grzbiecie Tatr Zachodnich, między przełęczami Raczkową a Pyszniańską; wys. 2158 m;

Czarnogórska, Jaskinia, Čiernohorská jaskyňa,

jaskinia krasowa na Słowacji, w Dolinie Jaworowej (Tatry Wysokie), w stokach Czarnogórskiej Czuby;

geologia

[gr. gḗ ‘ziemia’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

nauka o budowie i historii Ziemi, a głównie skorupy ziemskiej, oraz o procesach geologicznych, dzięki którym ulega ona przeobrażeniom;

hala,

ekol. obszar w alpejskim piętrze roślinnym w Tatrach (na wys. 1800–2300 m n.p.m.) oraz w najwyższych partiach Babiej Góry i Sudetów;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>